Błędem byłoby sądzić, że jedynym interesem powinno być ścisłe ukierunkowanie na wyniki. Teoria dynamicznej równowagi zespołu Adaira mówi, że jeśli zespół ma osiągać wysokie wyniki w dłuższej perspektywie, nie może zapominać o kwestiach proceduralnych (tj. przebiegu i jakości pracy zespołowej lub drodze do celu) oraz indywidualnych potrzebach jej członków (osobista satysfakcja z pracy zespołowej, ambicje samozadowolenia, ale także odpowiednie środowisko relacji). Optymalna artykulacja i jednoczesne zaspokojenie potrzeb indywidualnych i zespołowych wraz ze stałą dbałością o kwestie procesowe prowadzi do długoterminowej stabilności zespołu, a zatem jest bardzo dobrym kapitałem dla osiągnięcia sukcesu w działaniach.